لوله انقباض حرارتی چیست؟

 

 

لوله انقباض حرارتی از یک ماده پلاستیکی ساخته شده است که در اطراف یک سیم جمع می شود و یک مهر و موم قوی ایجاد می کند. این می تواند در برابر سایش، فشار مکانیکی و تهدیدات محیطی، به ویژه در مفاصل یا نقاط انتهایی محافظت کند. اندازه آن به صورت شعاعی کاهش می یابد، اما فقط مقدار بسیار کمی از طولی کوچک می شود، به این معنی که بیشتر طول خود را برای استفاده آسان حفظ می کند. برخی از گزینه‌های لوله‌های انقباض حرارتی نسبت به سایرین انقباض طولی بیشتری دارند، بنابراین مطمئن شوید که برنامه شما می‌تواند رتبه‌بندی انقباض لوله شما را انجام دهد.

برای خرید سیم های انعطاف پذیر و کابل قدرت با روکش پی وی سی کلیک کنید.

لوله های انقباض حرارتی معمولاً در مواد پلی اولفین تولید می شوند. محصولات لوله ای با درجه حرارت بالاتر و بدون قابلیت جمع شدن طراحی شده اند، اما پلی الفین استاندارد است. می تواند دمای بالا تا حدود 125 درجه سانتیگراد را تحمل کند و برای استفاده در محیط های سخت مناسب است. اندازه‌های استاندارد 2:1، 3:1 و 4:1 هستند - این نسبت‌ها به میزان کوچک شدن یک قطعه لوله از اندازه اصلی خود اشاره دارد. به عنوان مثال، یک قطعه لوله با نسبت 2:1 به نصف اندازه اصلی خود کوچک می شود.

 

لوله در گزینه های انعطاف پذیر و چسب نیز موجود است. لوله‌های انعطاف‌پذیر روی سیم‌هایی که نیاز به خم شدن دارند استفاده می‌شود، و لوله‌های چسبنده از چسب روی لایه داخلی استفاده می‌کنند که با اعمال گرما ذوب می‌شود تا پس از خشک شدن، اتصال مطمئن‌تری ایجاد کند. محصولات لوله‌های انقباض حرارتی ما برای فروش آنلاین در رنگ‌های مختلف قابل انتخاب هستند.

 

برخی از دلایل رایج برای استفاده از لوله های انقباض حرارتی عبارتند از:

 

کدگذاری رنگ.

افزایش مقاومت در برابر سایش، کرنش و ضربه های کوچک.

افزودن عایق الکتریکی

سیم ها و دسته های سیم را با هم ببندید.

تغییر بافت یا پرداخت یک شی.

مهم است که قدرت دی الکتریک برنامه خود را نیز در نظر بگیرید. برخی از مواد لوله‌های حرارتی ولتاژ بیشتری نسبت به سایرین پشتیبانی می‌کنند، بنابراین باید مطمئن شوید که لوله شما می‌تواند ولتاژی مشابه یا بالاتر از سیم را تحمل کند.

هر آنچه که باید در مورد لوله های هیت شرینک بدانید

آیا می دانید که مواردی وجود دارد که آتش سوزی اغلب به دلیل سیستم سیم کشی معیوب خانه ایجاد می شود؟ اینها مواردی هستند که سیم های برق اغلب در معرض گرمای شدید قرار می گیرند یا مستعد ساییدگی یا اتصال کوتاه می شوند. اگر از لوله های انقباض حرارتی برای محافظت از سیم های برق در برابر قرار گرفتن در معرض استفاده می شد، از این حوادث جلوگیری می شد.

 

لوله انقباض حرارتی لوله یا نواری است که به صورت مکانیکی منبسط شده است که می‌توانید از آن برای محافظت از سیم‌های برق یا برخی قطعات کوچک الکتریکی در برابر عوامل محیطی خشن استفاده کنید. همچنین می‌توانید از آن برای بهبود عایق سیم‌ها یا بسته‌بندی آنها استفاده کنید تا گره نخورند.

 

لوله های انقباض حرارتی معمولاً از پلی الفین یا نایلون ساخته می شوند، موادی که هر زمان که گرم شوند منقبض می شوند. پس از خنک شدن، به حالت شل یا قطر اولیه خود باز می گردند. انواع مختلفی از لوله های کوچک وجود دارد که همه برای اهداف مختلف طراحی شده اند.

 

فلوروپلیمر: لوله فلوئوروپلیمر یا پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE) نوعی لوله قابل جمع شدن است که مقاومت قابل توجهی در برابر سوراخ شدن و مواد شیمیایی مضر دارد. همچنین دارای ضریب اصطکاک بسیار پایین و دارای طیف وسیعی از دمای کاری است.

ویتون: ویتون نوع دیگری از لوله های جمع شونده است که مقاومت شیمیایی زیادی دارد. اغلب در تجهیزات هیدرولیک استفاده می شود، بسیار انعطاف پذیر است و می تواند در دمای بسیار بالا کار کند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که Viton به یکی از موثرترین گزینه‌های لوله‌کشی کوچک در مواقعی که دمای شدید عاملی باشد، تبدیل می‌کند.

الاستومری: لوله های انقباض الاستومری می توانند انعطاف پذیری بسیار بالایی داشته باشند حتی اگر در معرض دماهای بسیار پایین قرار گیرند. لوله ها در برابر مواد شیمیایی مانند بنزین و گازوئیل بسیار مقاوم هستند و می توانند در برابر شدیدترین عوامل محیطی مقاومت کنند. همچنین در برابر سایش بسیار مقاوم هستند.

پلی اولفین چسب: لوله های جمع شونده پلی اولفین چسب اغلب در صنایع نظامی، راه آهن و هوافضا استفاده می شود. این نوع لوله تمایل به انقباض بسیار سریع دارد و انعطاف پذیری بالایی دارد. همچنین به طور گسترده ای تولید می شود و به عنوان رایج ترین نوع لوله های کوچک استفاده می شود. با این حال، مقاومت ضعیفی در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) دارد - آنقدر کم که فقط لوله های پلی اولفین سیاه برای استفاده در فضای باز توصیه می شود.

لاستیک سیلیکونی: لوله های لاستیکی سیلیکونی مقاومت در برابر سایش و انعطاف پذیری عالی دارند. اتیلن پروپیلن فلوئوردار یا FEP نوع دیگری از لوله های کوچک است که به عنوان جایگزین ارزان تری برای PTFE در نظر گرفته می شود. پلی وینیلیدین فلوراید معمولاً برای استفاده در دمای بالا توصیه می شود

لوله های شرینک معمولا در طیف وسیعی از رنگ ها موجود هستند. این کار باعث می‌شود افراد بتوانند ارتباطات خود را با کد رنگی آسان‌تر کنند.

 

لوله های انقباض حرارتی نیز با دمای انقباض متفاوت همراه هستند. این به گرمای مورد نیاز برای جمع شدن لوله اشاره دارد. لوله های هیت شرینک پلی الفین معمولاً به دمای بالاتری نسبت به لوله PVC نیاز دارند. به طور معمول، این دما از طریق یک تفنگ حرارتی دستی اعمال می شود. با این حال، تولیدکنندگان ممکن است از یک اجاق جریان عبوری برای قرار گرفتن در معرض حرارت کامل تر برای سطوح تولید بالا استفاده کنند. اطمینان حاصل کنید که لوله انقباض حرارتی شما دارای دمای شرینک است که با قابلیت های روش گرمایش شما مطابقت دارد.

 

نسبت های انقباض حرارتی

چند نوع پلی اولفین مختلف وجود دارد که هنگام خرید لوله های هیت شرینک باید از آنها آگاه باشید. نکته اصلی که باید بدانید نسبت انقباض حرارتی سیم است.

 

لوله پلی اولفین پایه دارای نسبت انقباض حرارتی 2:1 است. شما می خواهید سیم قلاب خود را درست در وسط قرار دهید زیرا لوله باید در هنگام جمع شدن روی سیم بچسبد. در غیر این صورت، می لغزد و ممکن است بتوانید آن را بردارید. اگر از لوله های خیلی کوچک استفاده می کنید، ممکن است آن را پاره کند زیرا بیشتر از حد ممکن سعی می کند منقبض شود.

شما همچنین می توانید همان لوله پلی اولفین انقباض حرارتی را در نسبت 3:1 یا حتی 4:1 دریافت کنید. این نسبت‌های بزرگ‌تر به این معنی است که می‌توانید راحت‌تر آن‌ها را در اطراف اجزای بزرگ‌تر، مانند دسته سیم‌ها بلغزانید. بسیاری از آنها دارای چسب چسب در داخل هستند، بنابراین می توانید لوله را برای همیشه روی سیم قلاب جمع کنید. اگر از چسب استفاده کنید، جدا کردن لوله بسیار سخت خواهد بود و اگر بتوانید آن را جدا کنید، باقیمانده روی سیم باقی می ماند.

https://wesbellwireandcable.com/blog/what-is-heat-shrink-tubing/

 

راهنمای انتخاب بهترین کابل برای جوشکاری

چه بخواهیم چه نخواهیم، ​​گاهی اوقات ماشین های ما از هم می پاشند. سیم ها قادر به ارسال الکتریسیته از طریق آنها برای تغذیه دستگاه نیستند یا برخی شکستگی های مکانیکی دیگر باعث خرابی دستگاه می شود. هر شرایطی که باشد، صرف هزینه اضافی ناگهانی برای تعویض یک دستگاه پرهزینه، استرس زا و خسته کننده است.

 

خوشبختانه همه چیز از دست نرفته است. در برخی شرایط، کابل جوش مقصر ناتوانی دستگاه در عملکرد صحیح است. استرس، استفاده بیش از حد یا برخی نیروی خارجی دیگر باعث می شود سیم هایی که از پریز به دستگاه منتهی می شوند، بشکنند.

برای خرید کابل برق و سیم ارت با فروشگاه زیتون کابل تماس بگیرید.

 

هنگامی که در حال عیب یابی واحد جوش هستید، سیم ها و کابل ها را برای هر گونه نشانه ای از فرسودگی، سیم های آشکار یا چین های عمیق در پوشش سیم بررسی کنید. اگر متوجه آسیب دیدید، احتمال اینکه کابل جوش شما در نتیجه سیم‌های آن کار نکند، وجود دارد. تا زمانی که می دانید چه کاری انجام می دهید یا یک راهنمای مفید برای کمک به شما در اختیار دارید، می توانید به راحتی سیم را بدون نیاز به صرف هزینه اضافی برای جوشکاری قوس الکتریکی جایگزین کنید.

 

کابل جوش در انتخاب قابل توجهی از ضخامت، طول کابل، دوام و بسیاری از ویژگی های دیگر ارائه می شود. مطمئناً در دریای کابل ها گم خواهید شد، مگر اینکه دقیقاً بدانید به چه چیزی نیاز دارید. اگر به صورت حضوری خرید می کنید، ممکن است به اندازه کافی خوش شانس باشید که فردی را پیدا کنید که اطلاعات بیشتری در مورد کابل های جوشکاری داشته باشد و بهتر بتواند به شما کمک کند، اما اگر نیاز به خرید آنلاین دارید، باید مدتی را صرف انجام تحقیقات خود کنید و تفاوت های آن را درک کنید. محدودیت ها و الزامات کابل های جوشکاری

کابل جوش چیست؟

اگر تا به حال مجبور به تعویض کابل جوش خود نشده اید یا تازه وارد دنیای جوشکاری شده اید، به احتمال زیاد در رابطه با اینکه کابل جوش چیست، دچار مشکل خواهید شد. در سطح، این اتصال از پریز به دستگاه است که به جریان های الکتریکی اجازه عبور می دهد. این کابل محبوب ترین نوع کابل در جامعه جوشکاری است و بیشترین قابلیت حمل و تطبیق پذیری را در مقایسه با سایر انواع کابل دارد.

 

با این حال، کابل های جوشکاری کمی پیچیده تر از آن چیزی هستند که ممکن است در سطح ظاهر شوند. هنگامی که به فروشگاه لوازم خانگی محلی خود می رسید یا اگر از شانس خود به صورت آنلاین استفاده می کنید، احتمال دارد که بلافاصله تحت تأثیر انتخاب های پیش روی خود قرار بگیرید.

 

پوشش و عایق

کابل جوش دارای چهار نوع پوشش یا عایق مختلف است:

 

نئوپرن

EPDM (مونومر اتیلن پروپیلن دی ان)

CPE (پلی اتیلن کلر)

پی وی سی

به طور معمول، کابل جوش ساخته شده از دو ماده اول، نئوپرن و EPDM را خواهید یافت، اگرچه ممکن است نام ترموست را نیز به عنوان جایگزینی برای این دو ببینید. اگر به طور خاص به دنبال کابل جوشکاری با روکش EPDM هستید، می توانید بررسی کنید که کابل از چه نوع ترموست استفاده می کند.

از آنجایی که سازندگان تمایل دارند به نئوپرن و EPDM به عنوان گرماسخت اشاره کنند، عملکرد آنها تقریباً یکسان است. هر دوی این مواد بسیار انعطاف‌پذیر هستند، بنابراین می‌توانید بدون نگرانی زیاد در مورد مقاومت، آنها را در اطراف کارگاه یا موانع حرکت دهید. این دو پوشش همچنین در برابر آب و هوای سخت، آب، رطوبت و ساییدگی مقاومت بالایی دارند. با این حال، وقتی صحبت از قرار گرفتن در معرض گاز یا مایعات مبتنی بر نفت می شود، این دو پوشش مقاومت نمی کنند. اگر در محیطی با هر یک از عناصر کار می کنید، باید از یک پوشش جایگزین استفاده کنید.

 

PVC بسیار سفت تر از نئوپرن و EPDM است. همانطور که گفته شد، سفتی باعث دوام بیشتر کابل جوش و مقاومت بهتر در برابر بریدگی، پارگی و خمیدگی سیم می شود. اگر متوجه شدید که نسبت به کابل های خود تهاجمی تر از آنچه ترجیح می دهید، ممکن است بخواهید کابل جوش PVC را انتخاب کنید. از طرف دیگر، اگر زمان بیشتری را در جوشکاری کارگاهی صرف می کنید، می توانید از پوشش PVC استفاده کنید.

 

فلز داخلی

کابل جوشی که به طور خاص برای دستگاه های جوشکاری استفاده می کنید دارای یک هادی مسی است. مس یکی از فلزات انعطاف پذیرتر و بادوام تر از نظر رسانایی الکتریسیته و توانایی آن در تحمل گرما است. هنگامی که جریانی را از کابل مسی عبور می دهید، الکتریسیته مس را گرم می کند، که باعث می شود دستگاه جوش گرمای مورد نیاز برای جوشکاری را داشته باشد. مس می تواند به راحتی در اکثر شرایط جوشکاری بدون مشکل مقاومت کند.

 

راهنمای فاکتورهای یک کابل جوشکاری مناسب

انتخاب کابل جوش مورد نیاز شما کار آسانی نیست. انتظار نداشته باشید که به یک فروشگاه لوازم خانگی برسید و تصمیم بگیرید که از آنجا به چه چیزی نیاز دارید. دانستن اینکه کدام کابل جوش را باید زودتر بخرید باعث صرفه جویی در وقت و ناامیدی شما در جستجوی کابل مورد نیازتان می شود.

 

وقتی نوبت به شناسایی نوع کابل مورد نیاز شما می رسد، باید چندین فاکتور مختلف را از قبل در نظر بگیرید.

 

رتبه بندی

قبل از اینکه حتی شروع به جستجوی کابل جوش کنید، باید دقیقاً بدانید که باید کابل خود را به چه درجه بندی وصل کنید. شما می خواهید کابلی با ولتاژ صحیح مورد نیاز خود داشته باشید و بتواند جریان الکتریکی را به طور ایمن و موثر منتقل کند. هنگامی که تعیین می کنید به چه ولتاژی نیاز دارید، باید اطمینان حاصل کنید که تجهیزات شما نیز می توانند به طور ایمن و به اندازه کافی از آن انرژی استفاده کنند.

 

دانستن اینکه به چه نوع رتبه بندی نیاز دارید، مستلزم دانش گسترده ای از کار پیش روی شما است. شما باید درک عمیقی از پروژه جوشکاری، توان مورد نیاز و رتبه بندی کابل جوش داشته باشید. دانستن این اطلاعات کاملاً به شما بستگی دارد، و اگرچه ممکن است وسوسه انگیز باشد که کابل جوش خود را با این دانش بخرید، باید زمان بگذارید تا بفهمید به چه رتبه ای نیاز دارید.

 

طول

ممکن است فکر کنید که طول کابل جوش نباید خیلی مهم باشد. شما فکر می کنید که هر چه کابل طولانی تر باشد بهتر است. به شما این امکان را می دهد که در حین جوشکاری به مناطق اطراف خود دسترسی بهتری داشته باشید. با این حال، برعکس بهتر است. شما یک کابل جوش می‌خواهید که به طول دقیقی که از خروجی تا موردی که جوش می‌زنید، نزدیک باشد. به عبارت دیگر، هرچه کابل جوش کوتاهتر باشد، بهتر است.

 

هنگامی که نیاز به خرید یک کابل جوش جدید دارید، باید طول کل مدار جوشکاری را بدانید. این طول کل مسیری است که برق در حین استفاده باید طی کند. مدار شامل فاصله از دستگاه جوش، چرخش جوش یا نگهدارنده الکترود، کابل کار، گیره کار و الکترود یا سیم استیک است.

 

در اکثر مواقع، شما دو کابل خواهید داشت - یکی که جوشکار را به الکترود وصل می کند و دیگری که جوشکار را به گیره کار متصل می کند. جریان الکتریکی باید بین هر دوی این کابل ها حرکت کند و تا زمانی که به آن نیاز دارید، انرژی کافی تولید کند.

 

تمام کابل های جوشکاری به دلیل مقاومت کم از مس استفاده می کنند. با این حال، مقداری مقاومت هنوز وجود دارد. کابل های جوشکاری طولانی تر باید جریان الکتریکی را از طریق مس بیشتری بفرستند که باعث می شود تا زمانی که به انتهای خط می رسد آمپر اولیه کاهش یابد. کابل‌های کوتاه‌تر به این اندازه تلف نمی‌شوند، زیرا جریان باید مسافت بسیار کوتاه‌تری را طی کند.

کابل HVDC

برای انتقال برق میان مناطق مختلف در کشورها، از خطوط انتقال جریان متناوب یا AC استفاده می‌شود؛ اما اخیراً یک فرم رایج‌تر برای این انتقال، استفاده از خطوط جریان مستقیم ولتاژ بالا یا High Voltage Direct Current است که به اختصار HVDC گفته می‌شود. از اواخر دهۀ 1800 میلادی که شبکه‌های برق در حال توسعه بودند، چالش بزرگی تحت ‌عنوان انتخاب نوع جریان مناسب برای انتقال برق مطرح شد و تا سالیان سال، اغلب دانشمندان جریان متناوب را بهترین انتخاب می‌دانستند؛ تا اینکه کابل‌های HVDC، این فرضیه را نقض کردند. در این مقاله قصد داریم به بررسی کابل‌های HVDC بپردازیم و ببینیم که این کابل‌ها چطور توانستند بعد از سال‌ها، جای کابل‌های جریان متناوب را بگیرند.

درباره نحوه تشخیص سیم فاز و نول و سایز کابل برق بیشتر بدانید.

کابل HVDC چیست؟

کابل HVDC یا کابل جریان مستقیم، کابلی ولتاژ بالاست که از دهه‌ی 1950 در اروپا برای مصارف تجاری استفاده از آن رواج یافت. در این کابلِ جریان مستقیم، جریان بار الکتریکی در یک جهت و به‌صورت یکنواخت حرکت می‌کند؛ بنابراین، این نوع کابل نسبت به کابل‌های جریان متناوب، توان الکتریکی بیشتری را می‌تواند تحمل کند و برای انتقال برق در مسافت‌های طولانی تا بیش از 50 کیلومتر به‌کار می‌رود. از این نوع کابل می‌توان برای مصارف زمینی و زیردریایی با توان بین 100 تا 1000 مگاوات و ولتاژ‌های بالا تا 600 کیلوولت استفاده کرد. نسل جدید کابل‌های HVDC می‌توانند تا مسافتی بیش از 2500 کیلومتر نیز انتقال نیرو را انجام دهند و در زیرساخت‌های اغلب تجهیزات صنعتی اروپایی نیز به‌کار گرفته شده‌اند.

ساختار کابل HVDC

یک کابل HVDC به‌ترتیب از لایه‌های زیر ساخته شده است:

• هادی یا کنداکتور: در مرکزی‌ترین بخش‌کابل هادی قرار دارد که معمولاً از جنس مس است.
• حفاظ نیمه‌ هادی: این حفاظ از جنس پلیمر نیمه‌رساناست و بین هادی و عایق قرار گرفته است.
• عایق: این عایق روی حفاظ نیمه هادی درونی قرار می‌گیرد و از نوعی پلیمر ساخته شده که از نشت جریان الکتریکی جلوگیری می‌کند.
• روکش عایق نیمه رسانا: این روکش روی عایق قبلی قرار می‌گیرد و معمولاً در دو نوع زیر ساخته می‌شود:
  1. کاغذهای آغشته به روغن MI: این نوع دوام بیشتری دارند و از قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفتند. در این کاغذها روغن نقش عایق را بازی می‌کند و جلوی عبور ذرات بخار و الکتریسیته را می‌گیرد.
  2. پلیمرهای XLPE: این نوع نسبت به MI ارزان‌تر هستند و آسیب کمتری به محیط زیست می‌زنند. این پلیمر به‌علت خواص دی‌الکتریکی‌اش، مقاومت خوبی در برابر رطوبت، گرما و فشار دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کابل XLPE روی لینک کلیک فرمایید.
• شیلد فلزی: حفاظی رسانا از جنس مس که کاربرد آن حذف جریانات و نویزهای خارجی است. این شیلد معمولاً روی عایق نیمه هادی قرار می‌گیرد؛
• حفاظ میانی: لایۀ بعد از شیلد فلزی، حفاظ میانی است که از جنس پلی‌اتیلن ساخته شده و برای افزایش مقاومت و دوام کابل به آن اضافه شده است؛
• زره یا آرمور: پس از حفاظ میانی، یک حفاظ فلزی توری شکل برای محافظت مکانیکی کابل در شرایط محیطی خاص مثل زیرآب یا زیرزمین روی آن قرار می‌گیرد؛
• روکش یا ژاکت خارجی: ژاکت بیرونی‌ترین لایه‌ی کابل بوده که با یک عایق پلیمری قوی و با نخ‌هایی از جنس پروپیلین ادغام شده است.

کاربردهای کابل HVDC

از کابل HVDC برای انتقال برق در سطح وسیع استفاده می‌شود. معمولاً جریان برق را از طریق این نوع کابل، میان نیروگاه‌ها و مراکز برق شهری منتقل می‌کنند. کاربرد دیگر این کابل، انتقال برق در زیردریایی‌هاست. اتصال‌دهنده‌های HVDC اغلب در مرزهای ملی یا منطقه‌ای برای تبادل نیرو به‌کار می‌روند؛ مثلاً در مرزهای آمریکای شمالی و کانادا از این کابل استفاده شده است. از دیگر کاربردهای رایج کابل‌های HVDC، جمع‌آوری برق تولیدی در ژنراتورهای بادی ساحلی و انتقال آن از طریق کانال‌های زیرآبی به ساحل است.

انواع کابل HVDC

کابل‌های HVDC در انواع مختلف برای کاربردهای گوناگون طراحی شده‌اند. دو نوع متداول از کابل‌های HVDC در بازار وجود دارند: تک‌قطبی یا تک‌‌هادی و دو قطبی یا دو هادی. معمولاً برای هر پروژه‌ای این کابل‌ها با ویژگی‌های متناسب با شرایط فیزیکی و مکانیکی ساخته می‌شوند. از جمله مهم‌ترین کابل‌های HVDC ساخته شده می‌توان به انواع زیر اشاره کرد:

• کابل بالتیک: نوعی کابل تک‌قطبی از نوع HVDC است که برای توزیع برق آلمان و سوئد از طریق دریای بالتیک استفاده می‌شود. حداکثر توان این کابل، 600 مگاوات و ولتاژ آن نیز 450 کیلوولت است. برای این کابل از عایق‌های کاغذی آغشته به روغن استفاده شده است.
• کابل نورند: کابل تک‌قطبی متقارن NORNED برای اتصال شبکه‌ی برق نروژ و هلند استفاده شده است و با مسافت 580 کیلومتر، طولانی‌ترین خط انتقال دریایی دنیا محسوب می‌شود. با کمک این کابل برق حداکثر ولتاژ قابل انتقال450 کیلوولت و توان 700 مگاوات را انتقال می‌دهند.
• کابل اینگا ـ شابا: این کابل HVDC از نوع دو قطبی است که برای انتقال نیرو در کشور کنگو استفاده می‌شود و مسافتی حدود 1700 کیلومتر را طی کرده است. بیشترین ولتاژ انتقالی از طریق این کابل 500 کیلوولت و توان آن 560 مگاوات است.
• کابل INELFE: این کابل دو قطبی برای خطوط اتصال شبکۀ فرانسه و اسپانیا به‌کار رفته است. این کابل حداکثر توان 2000 مگاوات و ولتاژ 320 کیلوولت را پشتیبانی می‌کند.

مزایای کابل‌های HVDC

• مهم‌ترین مزیت کابل HVDC این است که مشکل سازگاری با سیستم‌های انتقال جریان مستقیم را ندارد و شما می‌توانید با کمک این کابل، برق را میان دو شبکۀ جریان متناوب نامتقارن نیز انتقال دهید. به‌همین علت، این کابل‌ها را می‌توان بین دو کشور با فرکانس‌های برق متفاوت نیز استفاده کرد.
• با استفاده از این خطوط شما می‌توانید منابع انرژی تجدیدپذیر مثل توربین‌های بادی را به‌سادگی با شبکۀ اصلی AC یکپارچه کنید.
• این کابل‌ها برخلاف کابل AC در تأسیسات سنگین و قدرتمند، نیاز به سه فاز ندارند؛ بنابراین هادی کمتری در ساختار آن‌ها استفاده می‌شود و در مسافت‌های طولانی صرفه‌جویی زیادی در هزینه‌ها خواهد شد.
• به‌غیر از افزایش درجه‌ی حرارت بیشتر از 70 درجۀ سانتی‌گراد، هیچ عاملی باعث ایجاد محدودیت در انتقال برق در طول خطوط این نوع کابل نمی‌شود.