انواع عایق سیم و کابل

در دنیای سیم و کابل، همیشه نوآوری های جدید و انواع مختلفی از جایگزین ها وجود دارد که هر یک به محصولات سیم کشی مختلف کمک می کند تا نقش های خاصی را ایفا کنند. یکی از مهمترین قطعات یک محصول الکتریکی امروزه نوع عایق است که به آن عایق برق نیز می گویند.

 

قبل از پرداختن به طیف گسترده عایق های مختلف فرموله شده شیمیایی، اجازه دهید ابتدا به هدف عایق الکتریکی بپردازیم. همانطور که از نام آن پیداست یک عایق است به این معنی که چیزها (الکتریسیته) را درون خود نگه می دارد. ویکی‌پدیا آن را این‌گونه تعریف می‌کند: «ماده‌ای که بارهای الکتریکی داخلی آن آزادانه جریان نمی‌یابد یا جریان الکتریکی بسیار کمی از آن تحت تأثیر میدان الکتریکی عبور می‌کند (ویکی‌پدیا).»

 

تعداد قابل توجهی عایق سیم‌کشی وجود دارد که از ترکیبات شیمیایی تقریباً یکسان گرفته تا کاملاً متفاوت هستند. بسیاری از این سازه‌های مشابه اساساً یکسان هستند، اما برخی از تولیدکنندگان برخی از ویژگی‌های ساختار را اندکی تغییر داده‌اند، زیرا به آنها اجازه می‌دهد علامت تجاری مواد را ثبت کنند. این امر پوشش مقدار قابل توجهی از ترکیبات بسیار مشابه را به طور فزاینده ای دشوار می کند. بنابراین، کارآمدترین راه برای شکستن این عایق ها، ساخت ترکیبی اولیه و محبوب آنهاست.

برای مشاهده لیست قیمت کابل برق اینجا کلیک کنید.

 

عایق سیم پلاستیکی

عایق پی وی سی (پلی وینیل کلراید)

 

پی وی سی سومین پلیمر پلاستیکی پرتولید است. PVC انعطاف پذیر، سفت و سخت و نسبتاً آسان برای استفاده است، در حالی که یکی از مقرون به صرفه ترین انتخاب ها است. محدوده دمای معمولی -55 درجه سانتیگراد تا 105 درجه سانتیگراد است و در کاربردهای مختلف پزشکی، غذایی، تجاری و بسیاری از کاربردهای خانگی استفاده می شود. ترکیب پی وی سی با سایر نرم کننده ها به کابل انعطاف و استحکام بیشتری می بخشد، که آن را قادر می سازد در تنظیمات سخت کاربردی بسیار متنوع باشد.

عایق پلی اتیلن (پلی اتیلن)

 

تولید شده ترین پلاستیک در جهان به دلیل تطبیق پذیری آن در کاربردها و قیمتی که با آن همراه است. پلی اتیلن به عنوان بخشی از خانواده ترموپلاستیک ها می تواند به طور مداوم گرم شود و به هر شکلی دوباره قالب گیری شود. داشتن عایق دی الکتریک کم و عایق پلی اتیلن با کاپیتان کم برای طیف وسیعی از کاربردها در حالی که در برابر اسیدها، حلال ها، آب و قلیاها مقاوم است، قابل استفاده است.

 

عایق PP (پلی پروپیلن)

 

PP یک پلیمر ترموپلاستیک است که از گروه پلی اولفین منشاء می گیرد. قابل استفاده بودن برای طیف وسیعی از کاربردها PP غیر قطبی است و مقاومت حرارتی بالاتری دارد، پوسته بیرونی سخت‌تر و انعطاف‌پذیری کمتری دارد. عایق PP همچنین دارای محدوده دمایی 30- تا 105 درجه سانتیگراد است.

 

 

عایق PUR (پلی اورتان)

 

PUR پلیمری است که دارای واحدهای آلی است که توسط کربنات به هم متصل شده اند. از آنجایی که PUR در دماهای پایین بسیار انعطاف پذیر و سخت است، معمولاً به دلیل خواص الکتریکی ضعیف و اشتعال پذیری آن استفاده نمی شود، اما همچنان یک انتخاب قوی با محافظت از ژاکت بیرونی است.

 

 

عایق نایلونی

 

نایلون دارای مقاومت استثنایی برش، مواد شیمیایی و سایشی است. نایلون همچنین بسیار انعطاف پذیر است و معمولاً روی مواد عایق نرم تر اکسترود می شود. نایلون یک جایگزین قوی برای کاربردهایش است، اما نفوذ رطوبت ضعیف‌تری دارد که خواص الکتریکی کلی آن را کاهش می‌دهد.

 

 

 

عایق سیم لاستیکی

عایق TPR (لاستیک ترموپلاستیک)

 

TPR به عنوان الاستومر ترموپلاستیک یا TPE نیز شناخته می شود. ترکیبی قوی از لاستیک و سایر نرم کننده ها، این جایگزین عایق دارای مقاومت موثر در برابر حرارت، آب و هوا و سن است. TPR یک عایق بسیار همه کاره بودن یک انتخاب قوی برای محیط های سخت و سخت است.

عایق نئوپرن (پلی کلروپرن)

 

نئوپرن با داشتن مقاومت شیمیایی قوی، معمولاً برای صنایع نظامی، معدن، نیرو و نفت استفاده می شود. نئوپرن یک انتخاب قوی برای کاربردهای سخت تر است، زیرا هدایت الکتریکی آن به خوبی با سایر جایگزین های کاربردی تجاری رسانا تر مقایسه نمی شود.

 

 

 

عایق استایرن بوتادین (SBR)

 

این لاستیک مصنوعی از استایرن و بوتادین ساخته شده است که به آن اجازه می دهد تا جایگزین اکثر لاستیک های طبیعی دیگر شود. محدوده دمایی این ماده عایق منحصر به فرد 55- تا 90 درجه سانتی گراد است. در نهایت، این ماده در برابر سایش نیز مقاوم است.

 

 

 

عایق لاستیکی سیلیکونی

 

سیلیکون یک ماده عایق سیم کشی همه منظوره است که بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. سیلیکون همچنین به طور مداوم برای کاربردهای با درجه حرارت بالا از 150 درجه سانتیگراد یا 250 درجه سانتیگراد استفاده می شود، با توجه به درجه استفاده شما.

 

 

 

عایق EPR (لاستیک اتیلن پروپیلن).

 

EPR برای کاربردهای ولتاژ بالا استفاده می شود. مشابه لاستیک EPDM، این الاستومر مصنوعی دارای ویژگی های حرارتی عالی، با سطح مقطع بسیار کوچکتر است. EPR همچنین دارای محدوده دمایی 50- تا 160 درجه سانتیگراد است.

 

 

 

عایق لاستیکی

 

این عایق به لاستیک طبیعی اشاره دارد که دارای طیف گسترده ای از فرمول ها است که می تواند به طور خاص برای هر نیاز کاربردی اعمال شود. لاستیک انتخاب محکمی است، زیرا عبور الکتریسیته از آن بسیار دشوار است، اما به راحتی از طریق عایق عبور می کند. این ماده عایق همچنین در برابر ازن و روغن مقاوم است.

 

  

عایق سیم فلوروپلیمر

عایق PFA

 

PFA یک گزینه کارآمد در مصرف برق است که می تواند دمای بین 100- تا 250 درجه سانتی گراد را تحمل کند. PFA معمولا در سیم ترموکوپل استفاده می شود، اما در کاربردهای صنایع نظامی، هوافضا، نفت و گاز نیز بسیار موثر است. PFA در برابر آتش، مواد شیمیایی، UV مقاوم است و انعطاف پذیری خوبی دارد.

 

 

 

عایق PTFE (پلی تترا فلوئورواتیلن)

 

PTFE یک عایق بسیار قابل اعتماد است که به طور مداوم در طول برنامه مورد نیاز عمل می کند. PTFE قادر به مقاومت در محدوده دمایی -60 درجه سانتیگراد تا 200 درجه سانتیگراد است و دارای مقاومت در برابر آتش، اشعه ماوراء بنفش، شیمیایی، با انعطاف پذیری عالی است.

عایق FEP (اتیلن پروپیلن فلوئوردار)

 

دارای خواص الکتریکی عالی، دامنه دمایی وسیعی است که می توان آن را اعمال کرد و در برابر مواد شیمیایی بسیار مقاوم است. با داشتن محدوده دمایی 80- تا 200 درجه سانتی گراد، عایق FEP را می توان به طور مداوم در صنایع شیمیایی، هوانوردی، پزشکی، الکترونیک و صنایع هوا فضا اعمال کرد.

 

 

عایق ETFE (اتیلن تترا فلوئورواتیلن)

 

ETFE یک پلاستیک اساسی است که از فلوئور ساخته شده است. این در طیف گسترده ای از کاربردها مفید است و دارای مقاومت در برابر خوردگی خوب، استحکام بالا، با محدوده دمایی گسترده است. این عایق کارآمد نیز قابل بازیافت است و انتقال داده ها را بهبود می بخشد و در عین حال وزن کلی سیم را کاهش می دهد.

 

عایق TPE (الاستومرهای ترموپلاستیک)

 

TPE دارای محدوده دمایی -50 درجه سانتیگراد تا 105 درجه سانتیگراد، مقاومت در برابر آتش، مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش و انعطاف پذیری قابل اعتماد است. TPE معمولاً در برنامه هایی که نیاز به کابل کنترل قابل حمل دارند، در صنعت پزشکی، صنعت خودرو و در رباتیک استفاده می شود. TPE همچنین می تواند اکسترود، قالب گیری و استفاده مجدد شود، همه اینها در حالی که انعطاف پذیری و سایر خواص عایق های لاستیکی مشابه حفظ می شود.

عایق فایبرگلاس

 

عایق های فایبر گلاس در کاربردهایی شامل عملیات حرارتی، کوره های شیشه و سرامیک، ریخته گری و کاربردهای گسترده در پردازش آلومینیوم استفاده می شود. علاوه بر این، عایق در برابر سایش، مواد شیمیایی و رطوبت مقاوم است.

 

 

طیف گسترده ای از انواع مختلف عایق وجود دارد که هر کدام ویژگی های بالقوه متفاوت و منحصر به فردی را برای هادی هایی که پوشش می دهند به ارمغان می آورد. توانایی انتخاب عایق مناسب، با سیم مناسب، برای کاربردهای خاص، می‌تواند درک آن دشوار باشد، و حتی اگر بی‌تجربه باشید، حتی بیشتر از آن. در اینجا در Sycor Technology، ما متوجه شدیم که همه افراد حرفه ای تمام وقت در صنعت سیم کشی ندارند و ممکن است برای اولین بار سیم بخرند. با فروش باتجربه خود، ما قادر خواهیم بود دقیقا مشخص کنیم که چه عایق هایی به بهترین وجه با راه حل مورد نظر شما مطابقت دارند. با خیال راحت تماس بگیرید یا ایمیل بزنید، و ما خوشحال می شویم به هر سوالی که ممکن است در مورد مواد عایق و سیم هایی که محافظت می کنند پاسخ دهیم.

 

منبع: https://www.sycor.com/blog/post/wiring-insulation-types/

کاربرد، مزایا و معایب کابل کواکسیال

کابل کواکسیال و فیبر هر کدام جایگاه خود را دارند و مزایا و ویژگی های خاص خود را دارند. بسته به برنامه کاربردی، ممکن است هنگام انتخاب ادغام آنها در شبکه، پاسخ "درست" یا "نادرست" وجود نداشته باشد. در واقع، سیستم های فیبر / کواکس هیبریدی می توانند مزایای هر دو را ترکیب کنند.

 

همانطور که کسب و کارها به طور فزاینده ای نسبت به هزینه آگاه می شوند و هزینه های کابل فیبر نوری و نیروی کار همچنان بالاست، متخصصان پهن باند شروع به بررسی دقیق تر راه هایی برای کاهش عملکرد بیشتر از کابل کواکسیال می کنند. اما قبل از اینکه تصمیم بگیرید که آیا کواکس یا فیبر برای کاربرد شما بهترین است، چند مزیت کابل کواکسیال وجود دارد که باید در مورد آنها بدانید.

1. کواکس از سطوح پهنای باند بالا پشتیبانی می کند

 

وقتی صحبت از پهنای باند به میان می آید، به نظر می رسد هیچ پایانی برای افزایش اشتهای مصرف کنندگان وجود ندارد. DOCSIS®3.1 تا 10 گیگابیت در ثانیه در پایین دست و حداکثر 1 گیگابیت در ثانیه در بالادست از طریق کابل کواکسیال پشتیبانی می کند. CableLabs® در حال انجام تحقیقاتی برای گسترش فرکانس‌های کاری بالاتر از 1 گیگاهرتز فعلی به 1.8 یا 3.0 گیگاهرتز است که دریچه‌ای را برای پهنای باند بالاتر باز می‌کند.

زیتون کابل در زمینه فروش انواع سیم و کابل و کابل پاور فعالیت می کند.

درست است که فیبر از نظر تئوری دارای پهنای باند تقریبا نامحدودی است، اما بهره برداری از این پهنای باند در مقایسه با اجرای کابل کواکسیال بسیار دشوارتر و اغلب گرانتر است. موانع ناشناخته قبلی، مانند تداخل ضربان نوری (OBI)، می تواند راه حل های فیبر را با مشکل مواجه کند. Coax ذاتاً OBI رایگان است!

2. نصب کواکس آسان است

 

بیایید با آن روبرو شویم، نصب کابل کواکسیال نسبتاً آسان است و فیبر می تواند دردسر واقعی باشد. کواکس را می توان با استفاده از ابزارهای دستی ساده بدون توجه به اندازه کابل نصب کرد. فقط یک هادی وجود دارد که باید با آن برخورد کرد و آنقدر بزرگ است که به راحتی ببیند چه کار می کنید. از سوی دیگر، فیبر اغلب به تجهیزات اتصال همجوشی، تراز دقیق، محفظه‌های اسپلایس حجیم و غیره نیاز دارد.

 

در خانه، کابل کواکسیال می تواند به راحتی توسط صاحب خانه تقسیم و گسترش یابد. در حال حاضر، دستگاه های متصل دارای ورودی / خروجی RF (فرکانس رادیویی) هستند، نه نوری، بنابراین نیازی به تبدیل رسانه با هزینه بالاتر نیست. کابل کواکسیال آسیب دیده بدون نیاز به اتصال فیوژن و محفظه اتصال به راحتی تعمیر و ضد آب می شود.

3. مکان یابی کواکس آسان است

 

اغلب لازم است کابل مدفون در زمین یا پشت دیوارها قرار گیرد. از آنجایی که کابل کواکسیال فلزی است، به راحتی می توان یک تون ژنراتور را به محافظ متصل کرد و کابل را پیدا کرد. از سوی دیگر، فیبر نارسانا است و مکان یابی آن بسیار دشوار است. برای جلوگیری از حفاری گران قیمت و آسیب‌های تصادفی، برخی از کابل‌های فیبر دارای سیم تعبیه‌شده برای ارائه قابلیت تونینگ هستند – اما هدف دیگری ندارند. کابل کواکسیال به این چمدان نیاز ندارد.

4. کواکس می تواند قدرت را فراهم کند

 

دستگاه های الکترونیکی برای کارکردن به برق نیاز دارند و کابل های کواکسیال می توانند این نیرو را تامین کنند زیرا فلزی هستند. از طرف دیگر کابل های فیبر نارسانا هستند و نمی توانند نیروی الکتریکی را تامین کنند. به عنوان مثال، مودم‌های مجهز به شبکه می‌توانند سرویس تلفن اینترنتی بالقوه نجات‌دهنده را در هنگام قطع برق یا آتش‌سوزی محلی به کار خود ادامه دهند.

5. کواکس ناهموار است

 

اتفاقات بدی رخ می‌دهد و کابل‌های کواکسیال در برابر برش، له شدن و خم شدن مقاومت بالایی دارند. الیاف نازک مو به راحتی شکسته می شوند، بنابراین باید دارای اعضای قوی، ژل، نخ، زره و غلاف در اطراف خود باشند تا در برابر شکستگی یا خم شدن میکرو مقاومت کنند.

کابل های خط انتقال یا شبکه برای اتصال سیستم هایی که نیاز به انتقال سیگنال از یک نقطه به نقطه دیگر دارند استفاده می شود. انواع مختلفی از کابل وجود دارد که برای اهداف متفاوتی طراحی شده اند. انتخاب نوع صحیح کابل برای یک شبکه یا سیستم به معنای کارایی بیشتر است و کابل های اشتباه انتخاب شده به معنی انتقال ضعیف و از دست دادن قابل توجه سیگنال و در نتیجه نتایج ضعیف است. عوامل مختلفی مانند محیط اطراف، فاصله، پهنای باند و ظرفیت نقش مهمی در انتخاب نوع کابل مناسب دارند.

 

کابل های کواکسیال سیگنال ها را در حالت TEM الکترومغناطیسی عرضی انتقال می دهند. کاربرد آن از ارتباط داده، ویدیو و صدا متفاوت است و طیف وسیعی از ابزارهای آن باعث شده است که این کابل ها برای اکثر مردم منظره ای آشنا باشند.

 

طراحی کابل عمدتاً مزایا و محدودیت های آن را دیکته می کند. کابل های کواکسیال به طور خاص برای به حداقل رساندن تداخل خارجی طراحی شده اند زیرا تمام لایه های سیم که روی یکدیگر پیچیده شده اند یک محور مشترک دارند. یک کابل کواکسیال بسته به کاربرد مورد نظر می تواند ضخامت متفاوتی از هادی، محافظ و پوشش محافظ داشته باشد. کابل های کواکسیال با کیفیت خوب، مقاوم در برابر آتش و ضد آب هستند.

مزایای

کمترین تداخل، عملکرد بهتر - کابل کواکسیال در مقایسه با جفت پیچ خورده کمتر در معرض تداخل EMI یا RFI است. عملکرد محافظ برای جلوگیری از هرگونه تداخل در اطراف در طول انتقال سریع سیگنال است، بنابراین کیفیت سیگنال به خطر نیفتد. این بدان معناست که کابل‌های کواکسیال نرخ انتقال بالاتری را ارائه می‌کنند و بهترین عملکرد را برای انتقال‌های مسافت کوتاه‌تر دارند.

 

طیف فرکانس وسیع تر - کابل های کواکسیال در مقایسه با جفت پیچ خورده قادر به انتقال طیف فرکانسی بسیار بزرگ تری هستند.

 

عایق قوی - کابل های کواکسیال به شدت عایق هستند که مشکل نشتی سیگنال را کاهش می دهد و در یک سیستم ایده آل به هیچ وجه نباید نشتی وجود داشته باشد.

 

نصب آسان کم هزینه – کابل های کواکسیال هزینه کمتری نسبت به فیبر نوری دارند. همچنین نصب آنها بسیار آسان است زیرا فرآیند پیچیدگی کمتری دارد، سیم ها قابل خم شدن و منبسط شدن هستند.

 

دوام - کابل های کواکسیال سبک وزن هستند و در عین حال بادوام تر و طولانی تر هستند، بنابراین تعمیرات کمتری مورد نیاز است. تعمیرات در صورت نیاز به دلیل قیمت ارزان هزینه کمتری دارد. این امر شانس تجربه هرگونه خرابی را کاهش می دهد و همچنین هزینه های تعمیر و نگهداری را کاهش می دهد.

معایب

نشتی در نقطه اتصال - کابل های کواکسیال نشتی سیگنال را در نقطه اتصال تجربه می کنند. متداول ترین رابط مورد استفاده برای وسایلی مانند تلویزیون، کانکتور F است.

 

انتقال ضعیف از راه دور - کابل های کواکسیال برای انتقال از راه دور به دلیل از دست دادن قابل توجه داده در فاصله طولانی مناسب نیستند.

امنیت – دسترسی غیرمجاز به سیگنال ها یک مشکل است زیرا کابل ها به راحتی قابل ضربه زدن هستند و نصب اسپلیتر یا T-Joint بسیار آسان است.

 

کاربرد

کابل‌های کواکسیال به دلیل بهترین انتقال برای مسافت‌های کوتاه‌تر اما از دست دادن سیگنال برای مسافت‌های طولانی‌تر، کاندیدای ایده‌آل برای مصارف خانگی و اداری هستند. کابل های کواکسیال برای اتصال فرستنده به یک آنتن و سیستم شبکه در داخل ساختمان، مانند اتصالات دوربین مدار بسته، اینترنت، تلویزیون و اتصالات تلفن استفاده می شود. اغلب کابل های کواکسیال توسط ارائه دهندگان خدمات مخابراتی مانند تلویزیون کابلی و اتصال به اینترنت استفاده می شود.

 

تفاوت کابل ارت و نول

من همیشه سخت ترین زمان را برای درک اینکه چرا به سیم خنثی و زمین نیاز دارم، زمانی که در نهایت هر دو به یک میله در جعبه شکن متصل می شوند، داشته ام. و من تنها نیستم بسیاری از مردم با این تمایز دست و پنجه نرم می کنند. من امیدوارم که این راهنما، با حسن نیت از تحقیق، به روشن شدن آن کمک کند.

 

سیم خنثی به عنوان مسیر برگشت جریان الکتریکی عمل می کند در حالی که سیم ارت مسیری را برای جریان الکتریکی به زمین فراهم می کند. از آنجایی که الکتریسیته از منبع به مقصد و برگشت جریان دارد، هر سیم نیاز خاصی برای اطمینان از حفظ حلقه دارد.

 

همانطور که خواهید دید، سیم های خنثی و زمین شباهت هایی با هم دارند، اما بیایید برخی از افسانه ها را رد کنیم و درک روشنی از اینکه چرا هر یک از این دو سیم مورد نیاز است و تفاوت آنها چیست، به دست آوریم.

برای خرید سیم ارت نیمه افشان و کابل کواکسیال به سیم و کابل زیتون مراجعه کنید.

هدف از سیم های زمین و اتصال آنها به خنثی

 

الکتریسیته همیشه در یک مدار جریان دارد، به این معنی که باید در یک حلقه از منبع خود، از طریق یک دستگاه، و بازگشت به منبع ادامه یابد. یک مدار تکمیل شده برای جریان الکتریسیته ضروری است - سوئیچ ها با شکستن این مدار پیوسته کار می کنند.

 

پریزها و لوازم خانگی در آمریکا برای کار با سیستم 3 سیم استاندارد شده اند.

 

به طور معمول، ما به این شکل فکر می کنیم: یک سیم "گرم" ولتاژ موثر 120 ولت را از طریق خروجی به دستگاه منتقل می کند، در حالی که سیم "خنثی" به عنوان مسیر برگشت عمل می کند.

سیم سوم که "زمین" نامیده می شود، به بدنه فلزی دستگاه متصل می شود و به معنای واقعی کلمه به زمین (منبع) متصل می شود.

 

سیم ارت مسیر رسانایی به زمین را فراهم می کند. در شرایط عادی، برق نیازی به عبور از این سیم اضافی ندارد.

 

با این حال، اگر یک سیم داغ کوتاه شود، ولتاژ با مقاومت بسیار کم از طریق این سیم «زمین‌شده» اعمال می‌شود، در نتیجه کلید قطع می‌شود و مدار قطع می‌شود.

هدف از سیم ارت محافظت در برابر خطرات شوکی است که ممکن است در تماس سیم داغ در معرض تماس با قسمت فلزی دستگاه رخ دهد.

 

از آنجایی که سیم ارت به قطعات فلزی دستگاه متصل است، اگر سیم داغ با فلز برخورد کند، یک مدار از طریق سیم ارت ایجاد می کند.

 

در قطع کننده مدار، سیم ارت و سیم نول وصل شده اند. با این حال، مقاومت کم سیم ارت نمی تواند مقدار زیادی جریان را تحمل کند، که باعث می شود قطع کننده مدار قطع شود، زیرا برای تشخیص جریان بیش از حد به عنوان یک خطر ایمنی طراحی شده است.

 

یکی از نقاط سردرگمی بین سیم ارت و سیم خنثی از اتصال بین دو سیم در جعبه شکن است. اگرچه سیم ارت با یک میله فلزی به زمین متصل می شود، اما این اتصال برای گیرکردن بریکر کافی نیست.

 

به همین دلیل است که ماده 250 قانون ملی الکتریک ایالات متحده، سیم ارت را ملزم می کند که به سیم خنثی در پانل سرویس (منبع) نیز متصل شود. برای دنبال کردن مسیر فعلی - جریان از طریق سیم ارت دستگاه به جعبه شکن جریان می یابد، جایی که به مسیر خنثی می پیوندد.

 

جریان در این نقطه خیلی زیاد می شود و قطع کننده قطع می شود. این اتصال بین سیم خنثی و سیم ارت را باندینگ می‌گویند و بخش مهمی از ایمنی الکتریکی است.

 

مسئله قطبیت

سیم های داغ قرمز، سیاه یا رنگ دیگری هستند، در حالی که سیم های خنثی سفید هستند. در کدهای مسکونی، سیم نول همیشه قرار است به زمین متصل شود (به سیم ارت متصل شود). با این حال، ایده یک سیم "خنثی" در واقع پیچیده و گمراه کننده است. بیایید آن را تجزیه کنیم.

همانطور که بحث کردم، الکتریسیته در یک مدار جریان می‌یابد، بنابراین راحت است که یک سیم منبع و یک سیم منبع برگشت باشد. این برای سیستم های برق DC (جریان مستقیم، مانند باتری ها) صادق است، اما برق خانگی از AC (جریان متناوب) استفاده می کند.

 

در سیستم های AC، جریان برق در واقع به طور مداوم در جهت معکوس است، تقریباً 50-60 بار در ثانیه (منبع).

هیچ وسیله ای نمی تواند تفاوت بین منبع و سیم برگشتی را تشخیص دهد، زیرا، در واقع، آنها وجود ندارند. هر دو سیم هر دو عملکرد را انجام می دهند. در آمریکا، سیم‌ها را با داشتن یک شاخه دوشاخه، سیم خنثی، بزرگ‌تر از سیم داغ دیگر متمایز می‌کنیم. سیم زمین، سیم گرد در پایین است.

 

چرا این تمایز را ایجاد می کنیم؟ به یاد داشته باشید، یک سیم، سیم خنثی، به سیم ارت متصل است. اساساً، 2 سیم به زمین متصل هستند، بنابراین این سیم "خنثی" در صورت قرار گرفتن در معرض قطعات فلزی مانند سیم "گرم" خطرناک نیست.

 

بنابراین برای بررسی، سیم‌های خنثی و داغ در واقع تا آنجایی که جریان الکتریکی از طریق دستگاه عبور می‌کند قابل تعویض هستند، اما در آمریکا، دوشاخه‌ها را قطبی می‌کنیم تا بین سیم‌های خنثی (متصل به زمین) و سیم‌های داغ تمایز قائل شویم.

ما می توانیم از توماس ادیسون برای این سردرگمی تشکر کنیم. برای ایمنی الکتریکی، در حین پیچاندن لامپ‌های رشته‌ای، که دارای سوکت‌های رزوه‌دار هستند، شاخک‌هایی با اندازه‌های مختلف اختراع شد تا اطمینان حاصل شود که پریز همیشه به سیم ایمن‌تر، زمین‌دار و خنثی‌تر متصل است.

 

قطبیت معکوس چیست و چرا اهمیت دارد؟

پلاریزاسیون دوشاخه ها و پریزها به منظور کاهش پتانسیل شوک است. در استانداردسازی آمریکایی ما، معکوس کردن پلاریزاسیون از طریق دوشاخه غیرممکن است، زیرا فقط می توانید آنها را یک طرفه وارد کنید.

 

توجه: برخی از دستگاه‌ها دو عایق هستند، بنابراین احتمال شوک آنقدر کم است که نیازی به دوشاخه‌های پلاریزه ندارند - شاخک‌ها هم اندازه هستند.

 

با این حال، گاهی اوقات خروجی را می توان معکوس کرد و باعث می شود که سیم های داغ و خنثی تا حد اتصال زمین به عقب بروند.

 

در بیشتر مواقع، این موضوع از نظر ایمنی اهمیتی ندارد، زیرا وسایل مدرن به گونه ای طراحی شده اند که هیچ قسمتی که توسط کاربر در دسترس باشد، با سیم های داغ یا خنثی تماس نداشته باشد.

با این حال، برخی از لوازم و تجهیزات، مانند لامپ های رشته ای (اگر هنوز هم از آنها استفاده می کنید)، توسترها و سایر لوازم کویل در معرض نور (تا به حال یک چاقوی کره را در توستر بچسبانید تا نان تست خود را بازیابی کنید؟)، و رادیوها و تلویزیون های بسیار قدیمی که عایق دوگانه نیستند، در صورت لمس کردن در هنگام معکوس شدن قطبیت، می تواند شوک ایجاد کند (منبع).

 

اگر به قطبیت معکوس در خانه خود مشکوک هستید، ارزش بررسی و رفع آن را دارد، فقط برای آرامش خاطر.

 

برای شناسایی سریع قطبیت معکوس می توانید یک تستر خروجی (پیوند به آمازون) خریداری کنید.

 

آیا سیم ارت حتی ضروری است؟

برخی افراد می گویند که سیم ارت حتی ضروری نیست زیرا یک دستگاه می تواند بدون آن به طور معمول کار کند، زیرا سیم ارت در جریان عادی برق دخالت ندارد.

 

از نظر تئوری، حتی اگر شکسته یا برداشته شده باشد، متوجه نخواهید شد - مگر اینکه بدنه فلزی دستگاه با ولتاژ بالای سیم داغ تماس پیدا کند و آن را لمس کنید.

 

از آنجایی که سیم داغ به محفظه فلزی متصل می شود، اما سیم خنثی که قرار است به سیم ارت متصل شود، از مقاومت کم سیم ارت اضافه بار نمی کند، قطع کننده قطع نمی شود و دستگاه 120 ولت کامل را دریافت می کند. تبدیل شدن به یک خطر شوک

 

بنابراین، بله، سیم ارت برای جلوگیری از شوک و خطرات آتش سوزی ضروری است. این می تواند به روش های مختلفی رخ دهد (منبع):

 

تماس با سیم داغ و همچنین تماس با سیم خنثی باعث عبور جریان از بدن شما می شود.

تماس با سیم داغ یا هر چیزی که توسط آن انرژی می گیرد و یک جسم زمین شده باعث شوک می شود.

تماس با قطعات الکتریکی یا وسایلی که به درستی به زمین متصل نیستند می تواند به شما شوک وارد کند.

تماس با شخص دیگری که شوکه شده است می تواند شما را شوکه کند.

آب یک رسانای عالی است، بنابراین ایستادن در آب یا حتی عرق کردن، می تواند با زمین زدن شما، احتمال شوک را افزایش دهد.

زمین و ظرفیت بار مناسب سیستم الکتریکی شما

طبق کتابچه راهنمای مرجع خانه‌های سالم CDC، شما باید چند میله مسی ⅝ اینچی به طول هر کدام 8 فوت داشته باشید. (منبع).

 

مشخصات بسیار فنی هستند و از حوصله این مقاله خارج است. راستش را بخواهید، برخی از کارها به بهترین وجه توسط یک برقکار دارای مجوز مدیریت می شوند و اطمینان از اتصال زمین مناسب خانه شما قطعاً در این دسته قرار می گیرد.

یک نکته دیگر:

 

در حالی که این تکنیک ها در ساخت خانه های جدید مورد استفاده قرار می گیرند، بسیاری از خانه های قدیمی برای تحمل بار برق همانطور که امروزه استفاده می کنیم ساخته نشده اند. به عنوان مثال، در دهه 1970، کدهای الکتریکی به یک تابلو برق 100 آمپر نیاز داشتند، در حالی که امروزه یک تابلوی 200 آمپری با کلیدهای مدار استاندارد است.

 

اگر خانه شما دارای یک سیستم الکتریکی قدیمی است، بسیار توصیه می شود که آن را به روز کنید تا بار وسایل مدرن را بدون ایجاد خطر آتش سوزی یا خاموش شدن دائمی قطع کننده ها/فوز کردن فیوزها به روز کنید.

 

نتیجه گیری

امیدواریم این مقاله برخی از شباهت ها و تفاوت های سیم نول و زمین را توضیح داده باشد و همچنین اهمیت سیم ارت در سیستم های الکتریکی ایمن را توضیح داده باشد.

 

در حالی که یک سیم ارت و سیم خنثی به هم متصل هستند، عملکردهای مختلفی را در طرح کلی الکتریکی انجام می دهند. سیم خنثی بخشی از جریان عادی جریان است، در حالی که سیم ارت یک اقدام ایمنی در صورت تماس سیم داغ با بدنه فلزی دستگاه یا سایر خطرات شوک است.

 

با درک فرآیند، می توانید با خیال راحت از امکانات مدرن برق قدردانی کنید.

 

منبع: https://homeefficiencyguide.com/neutral-vs-ground-wire/

چرا در ساخت سیم و کابل برق از مس استفاده می کنند؟

مس در کاربردهای مختلفی استفاده می شود که یکی از آنها سیم های برق است. چه کابل برق برای تلویزیون، کامپیوتر، لوازم آشپزخانه یا ابزار ساختمانی باشد، احتمالاً از مس ساخته شده است. این فلز قرمز-قهوه ای با عدد اتمی 29 با کمک به تامین انرژی دستگاه های بی شماری برای زندگی روزمره ما ضروری شده است. اما مس تنها ماده ای نیست که می تواند الکتریسیته را انتقال دهد، پس چرا برای ایجاد سیم های الکتریکی ترجیح داده می شود؟

برای خرید کابل awg و کابل ارت کلیک کنید.

رسانایی بالا

مس که تنها از نقره پیشی گرفته، فلزی بسیار رسانا است. این بدان معنی است که برق می تواند با سهولت بیشتری از آن عبور کند و برای استفاده در سیم های برق ایده آل است. شرکت ها می توانند از فلزات رسانای دیگر برای ایجاد سیم و کابل استفاده کنند. با این حال، مگر اینکه از نقره استفاده کنند، خواص رسانایی بالای مس اجازه می دهد تا مسافت بیشتری از جریان الکتریکی را طی کند. شرکت ها می توانند سیم های الکتریکی طولانی تر و با عملکرد بهتر را با استفاده از مس به جای اکثر فلزات رسانای دیگر ایجاد کنند.

 

ارزان

مس همچنین در مقایسه با سایر فلزات نسبتاً ارزان است. به عنوان مثال، طلا رسانای عالی الکتریسیته است، اما قیمت آن چندین برابر مس است. اگر شرکت‌ها از طلا برای تولید سیم‌های برق استفاده می‌کردند، اساساً پول را هدر می‌دادند، زیرا مس رساناتر است و هزینه کمتری نسبت به همتای هدف خود دارد. این به تنهایی دلیل کافی برای تبدیل مس به استاندارد واقعی سیم های برق است.

 

شکل پذیری بالا

مس فقط رسانا نیست؛ همچنین انعطاف پذیر است به عبارت دیگر، می‌توانید مس را - تا حدی - بدون شکستن یا آسیب‌دیدگی خم کنید. چرا این مهم است؟ خوب، سیم های برق اغلب باید از دیوارها، کف ها، سقف ها و دیگر فضاهای تنگ عبور کنند. در نتیجه، آنها به طور طبیعی در خانه یا ساختمانی که در آن استفاده می‌شوند خم می‌شوند و مار می‌شوند. خاصیت شکل پذیری مس به سیم های الکتریکی مسی امکان خم شدن و خم شدن را می دهد. آنها همچنان الکتریسیته را منتقل می کنند و هیچ قدرت قدرتی را از تغییر شکل شکل از دست نمی دهند.

مقاوم در برابر حرارت

یکی از مزایای سیم های الکتریکی مسی که اغلب نادیده گرفته می شود، ویژگی های مقاوم در برابر حرارت آن است. طبق گزارش ESFI، آتش‌سوزی‌های الکتریکی هر سال مسئول بیش از 51000 آتش‌سوزی خانه‌های مسکونی در ایالات متحده است - و این به دلیل آتش‌سوزی‌های تجاری/تجاری نیست. سیم های الکتریکی مسی نسبت به سیم های ساخته شده از سایر فلزات رسانا ایمن تر هستند زیرا در برابر حرارت مقاوم هستند.

 

همانطور که می بینید، مس به دلایل مختلف، فلز ارجح برای سیم های برق است. رسانایی الکتریکی بالایی دارد. ارزان است انعطاف پذیر است و در برابر حرارت مقاوم است. این استاندارد جهانی پذیرفته شده برای تولید سیم های برق است.

برای نزدیک به 200 سال، مس ماده انتخابی برای اتصالات الکتریکی بوده است. از زمان اختراع آهنربای الکتریکی و تلگراف در اوایل دهه 1800، به ویژه با اختراع تلفن در سال 1876، گسترش بیشتری پیدا کرد.

 

امروزه از کانکتورهای الکتریکی مسی همچنان در مخابرات، تولید، توزیع و انتقال برق استفاده می شود.

 

چرا برای اکثر سیم کشی های برق از مس استفاده می شود؟

برای اینکه جریان الکتریکی از فلزات عبور کند، منبع انرژی باید در برابر مقاومت مقاومت کند. هرچه سطح مقاومت کمتر باشد، رسانایی الکتریکی یک فلز بیشتر است. و از آنجایی که سیم مسی دارای سطح مقاومت پایینی است، یک رسانای الکتریکی فوق العاده است.

 

مس نیز یک ماده فوق العاده انعطاف پذیر است. اتصال دهنده های برق و سیم کشی باید بارهای زیادی از برق را در یک زمان تحمل کنند، اما اکثر فلزاتی که این بارها را تحمل می کنند به راحتی خم نمی شوند. از سوی دیگر، مس دارای سطح ایده آل ضخامت برای رسیدگی به سطوح برق خانگی است، در حالی که هنوز قابل مانور است.

 

در نهایت، مس نسبت به سایر فلزات اکسیداتیو کمتری دارد. احتمالاً هنگام صحبت از زنگ زدگی در مورد اکسیداسیون شنیده اید. این زمانی اتفاق می افتد که اکسیژن و رطوبت موجود در هوا با سطح فلز واکنش می دهند. این واکنش باعث خوردگی فلز می شود که پوششی شبیه به فیلم ایجاد می کند.

 

مس زنگ نمی زند اما پتینه ای سبز رنگ به نام اکسید مس تولید می کند. با این حال، برخلاف زنگ زدگی، این پوشش از فلز در برابر خوردگی محافظت می کند بدون اینکه در رسانایی تداخل ایجاد کند.

 

سیم کشی آلومینیومی در مقایسه با مس چگونه است؟

در حالی که آلومینیوم را می توان برای همه چیزهای الکتریکی نیز استفاده کرد، مس به دلایل مختلفی دست بالا را دارد.

 

برای شروع، آلومینیوم رسانایی کمتری نسبت به مس دارد و همچنین بیشتر مستعد اکسیداسیون است. اکسید آلومینیومی که روی سطح تشکیل می شود مانند اکسید مس رسانا نیست، به این معنی که می تواند جریان الکتریسیته را کند کند. برای مبارزه با این اکسیداسیون، آلومینیوم نیاز به کرم آنتی اکسیدان دارد تا روان شود.

 

هنگام مقایسه کانکتورهای الکتریکی آلومینیومی و مسی، باید مسائل ایمنی را نیز در نظر بگیرید. آلومینیوم با گرم شدن و سرد شدن منبسط و منقبض می‌شود، بنابراین سیم‌کشی آلومینیومی می‌تواند به مرور زمان شل شود که آن را به یک خطر بزرگ آتش‌سوزی تبدیل می‌کند.

 

در حالی که این مسائل ایمنی را می توان کاهش داد، نیاز به ملاحظات خاصی دارد. اینها می توانند شامل وسایل منحصربفردی باشند که سیم کشی آلومینیومی، قطع کننده های خطای قوس الکتریکی، و سیم مسی "Pig-tailing" برای انتهای سیم های آلومینیومی را تکمیل می کنند. از سوی دیگر، سیم کشی مسی برای استفاده بسیار ایمن تر است و به اقدامات احتیاطی کمتری نیاز دارد.

 

این ویژگی ها مس را به ماده ای بسیار بهتر برای سیم کشی برق در فضاهای تنگ تبدیل می کند. بین انعطاف پذیری، مقاومت در برابر انبساط حرارتی، و ملاحظات ایمنی کلی فلز، به سادگی انتخاب بهتری است.

برخی از بهترین روش ها برای اتصال دهنده های الکتریکی مسی چیست؟

اگرچه کانکتورهای مسی الکتریکی مشکلات ایمنی کمتری نسبت به آلومینیوم دارند، برق همچنان خطرناک است. بنابراین اگر روی یک پروژه سیم کشی کار می کنید، حتماً اقدامات احتیاطی ایمنی را رعایت کنید.

 

هنگام استفاده از هادی های الکتریکی مسی، دقت کنید:

 

از کانکتور سیم مسی مناسب برای اندازه و تعداد سیم هایی که وصل می کنید استفاده کنید.

فقط از کانکتورهای مسی الکتریکی استفاده کنید که UL (آزمایشگاه های Underwriters) توصیه می کند.

مطمئن شوید که انتهای سیم به طور کامل توسط کانکتور پوشانده شده است. نوار الکتریکی جایگزین مطمئنی برای پوشاندن سیم در معرض دید نیست.

وقتی سیم‌ها را دوباره وصل می‌کنید، ممکن است انتهای آن آسیب ببیند. برای اطمینان از ایمن‌ترین اتصال ممکن، انتها را کوتاه کنید و عایق را دوباره ببندید.

هنگامی که کارتان تمام شد، با کشیدن آرام سیم‌ها، مطمئن شوید که اتصال برقرار است.

مید متالز محصولات مسی را در طیف وسیعی از اندازه ها و حالت ها ذخیره می کند. ما همچنین می توانیم مقادیری را برای پاسخگویی به نیازهای مس با حجم بالا و حجم کم پشتیبانی کنیم. اگر به کویل مسی یا محصولات ورق مسی نیاز دارید، همین امروز با مید متالز تماس بگیرید تا یک قیمت رایگان در مورد سیم کشی برق قابل اعتمادی که به دنبال آن بوده اید، دریافت کنید.

 

منبع: https://monroeengineering.com/blog/why-copper-is-used-to-make-electrical-wires/

 

تفاوت بین فیبر نوری و کابل کواکسیال

 

فیبر نوری در مقابل کابل کواکسیال رایانه ها و سایر دستگاه های الکترونیکی داده ها را به شکل سیگنال و با استفاده از یک رسانه انتقال از یک دستگاه به دستگاه دیگر منتقل می کنند. رسانه های انتقال را می توان اساساً به دو نوع هدایت شونده و غیر هدایت شونده طبقه بندی کرد.

 

رسانه هدایت‌نشده یک ارتباط بی‌سیم است که با استفاده از هوا به‌عنوان رسانه، امواج الکترومغناطیسی را حمل می‌کند و همچنین در خلاء می‌تواند داده‌ها را بدون نیاز به رسانای فیزیکی منتقل کند. رسانه های هدایت شونده برای انتقال سیگنال ها مانند سیم به یک رسانه فیزیکی نیاز دارند. رسانه های هدایت شونده به سه طریق کابل جفت تابیده، کابل کواکسیال و کابل فیبر نوری طبقه بندی می شوند. این مقاله تفاوت بین فیبر نوری و کابل کواکسیال را به شما توضیح می دهد.

 

اساساً فیبر نوری یک رسانه هدایت شده است که سیگنال ها را از یک دستگاه به دستگاه دیگر به شکل نور (شکل نوری) منتقل می کند. در حالی که کابل کواکسیال سیگنال ها را به شکل الکتریکی منتقل می کند.

 

محتوا: فیبر نوری در مقابل کابل کواکسیال

چارت مقایسه

تعریف

تفاوت های کلیدی

مزایا و معایب فیبر نوری

مزایا و معایب کابل کواکسیال

نتیجه

برای خرید کابل برق کامپیوتر و سیم ارت خشک از فروشگاه زیتون کابل کلیک کنید.

اساس مقایسه کابل کواکسیال فیبر نوری

انتقال اولیه سیگنال به صورت نوری (شکل نور) است. انتقال سیگنال به صورت الکتریکی است.

ترکیب کابل شیشه و پلاستیک پلاستیک، فویل فلزی و سیم فلزی (معمولاً مسی).

تلفات در کابل پراکندگی، خمش، جذب و تضعیف. از دست دادن مقاومتی، تشعشعی و دی الکتریک.

راندمان بالا پایین

هزینه

بسیار گران است

ارزان تر

اثر خمشی می تواند بر انتقال سیگنال تأثیر بگذارد. خم شدن سیم بر انتقال سیگنال تأثیر نمی گذارد.

سرعت انتقال داده 2 گیگابیت بر ثانیه 44.736 مگابیت بر ثانیه

نصب کابل سخت و آسان

پهنای باند ارائه شده

خیلی بالا

نسبتا بالا

میدان مغناطیسی خارجی کابل را تحت تاثیر قرار نمی دهد. کابل را تحت تاثیر قرار می دهد

مصونیت صوتی متوسط ​​بالا

قطر کابل کوچکتر بزرگتر

وزن کابل سبک تر نسبتاً سنگین تر است

تعریف فیبر نوری

همانطور که قبلا ذکر شد فیبر نوری نوعی رسانه هدایت شونده است. از شیشه، سیلیس و پلاستیک تشکیل شده است که سیگنال ها به شکل نور منتقل می شوند. فیبر نوری از اصل بازتاب داخلی کلی برای هدایت نور در کانال استفاده می کند. ترکیب ساختاری یک فیبر نوری شامل یک شیشه یا سیلیس ذوب شده فوق خالص است که توسط روکشی از شیشه یا پلاستیک با چگالی کمتر احاطه شده است. روکش با یک بافر شل یا محکم پوشیده شده است تا از رطوبت محافظت کند. در نهایت، کل کابل توسط یک پوشش بیرونی ساخته شده توسط موادی مانند تفلون، پلاستیک یا پلاستیک فیبری و غیره محصور می شود.

 

چگالی دو ماده به گونه‌ای حفظ می‌شود که پرتو نوری که از هسته عبور می‌کند به جای اینکه به درون آن شکسته شود، از روکش منعکس می‌شود. در فیبر نوری اطلاعات به شکل یک پرتو نور به صورت دنباله ای از فلاش های روشن و خاموش کدگذاری می شود که نشان دهنده 1 و 0 است. کابل فیبر نوری فیبر نوری از شیشه تشکیل شده است و ظریف است که نصب آن را دشوار می کند. ریپیتر بسته به نوع فیبر در فاصله 2 تا 20 کیلومتری قرار می گیرد. دو نوع فیبر نوری چند حالته و تک حالته وجود دارد. فیبر چند حالته دارای دو تغییر است، شاخص پله و فیبر شاخص درجه بندی شده. از LED و لیزر می توان به عنوان منبع نور کابل نوری استفاده کرد.

 

تلفات

در کابل فیبر نوری، اتلاف انرژی زمانی اتفاق می‌افتد که نور از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌شود که به عنوان تضعیف شناخته می‌شود. تضعیف زمانی ایجاد می شود که پدیده زیر جذب، پراکندگی، خمش و پراکندگی شود. تضعیف بستگی به طول کابل دارد.

 

جذب - شدت نور با حرکت به انتهای فیبر به دلیل گرم شدن ناخالصی‌های یونی کم‌تر می‌شود و به عنوان جذب انرژی نور شناخته می‌شود.

پراکندگی - وقتی سیگنال در امتداد فیبر می رود، همیشه یک مسیر خاص را دنبال نمی کند، این باعث می شود که به شدت اعوجاج شود.

خم شدن - این اتلاف به دلیل خم شدن کابل رخ می دهد و دو حالت ایجاد می کند. در حالت اول، کل کابل خم شده است که بازتاب بیشتر نور یا از بین رفتن روکش را محدود می کند. در حالت دوم، فقط روکش اندکی خم شده و در نتیجه انعکاس غیر ضروری نور در زوایای مختلف ایجاد می شود.

پراکندگی - اتلاف به دلیل چگالی مواد میکروسکوپی متفاوت یا در حضور چگالی های نوسان ایجاد می شود.

تعریف کابل کواکسیال

کابل کواکسیال سیگنال ها را به شکل الکترون، برق ولتاژ پایین منتقل می کند. از یک هادی (معمولاً مس) که در مرکز یا هسته قرار گرفته است، ساخته شده است که توسط یک غلاف عایق احاطه شده است. غلاف همچنین در یک هادی بیرونی یک نوار فلزی، فویل یا ترکیبی از این دو قرار دارد. پوشش فلزی خارجی به عنوان محافظی در برابر نویز عمل می کند و مدار را به عنوان رسانای دوم تکمیل می کند. کابل کواکسیال هادی فلزی بیرونی نیز در یک پوشش پلاستیکی برای محافظت از کل کابل محصور شده است. کابل کواکسیال جایگزین مناسبی برای کابل اترنت است. کابل های کواکسی بیشتر در تلویزیون کابلی برای توزیع سیگنال های تلویزیون استفاده می شوند.

 

تلفات

تلفات برق تولید شده توسط کابل کواکسیال با عبارت تضعیف ابداع می شود و می تواند تحت تأثیر طول و فرکانس کابل باشد، تضعیف می تواند با افزایش طول افزایش یابد. همچنین تلفات مختلفی مانند تلفات مقاومتی، تلفات دی الکتریک و تلفات تشعشعی ایجاد می شود.

 

تلفات مقاومتی - به دلیل مقاومت هادی ها ایجاد می شود و جریان جریان تولید گرما می کند. اثر پوستی ناحیه واقعی را که جریان جریان دارد محدود می کند، اما افزایش فرکانس به تدریج آن را آشکارتر می کند. از دست دادن مقاومتی به عنوان ریشه مربع فرکانس گسترش می یابد. برای غلبه بر تلفات می توان از هادی های چند رشته ای استفاده کرد.

تلفات دی الکتریک - همچنین تلفات عمده دیگری است که به دلیل افزایش فرکانس ایجاد می شود، اما برخلاف تلفات مقاومتی به صورت خطی افزایش می یابد.

اتلاف تشعشعی - تلفات تشعشعی کمتر از تلفات مقاومتی و دی الکتریکی است که می تواند در زمانی که کابل بافته بیرونی ضعیفی دارد ایجاد کند. تابش قدرت منجر به تداخل می شود که در آن سیگنال ها می توانند در نقطه ای وجود داشته باشند که نیازی به آنها نیست.

تفاوت های کلیدی بین فیبر نوری و کابل کواکسیال

فیبر نوری سیگنال ها را به صورت نوری حمل می کند در حالی که کابل کواکسیال سیگنال را به شکل الکتریسیته حمل می کند.

کابل فیبر نوری از فیبر شیشه ای و پلاستیک ساخته شده است. در مقابل، کابل کواکسی از سیم فلزی (مسی)، پلاستیکی و توری فلزی ساخته شده است.

فیبر نوری نسبت به کابل کواکسی کارآمدتر است، زیرا ایمنی نویز بالاتری دارد.

کابل نوری گرانتر از کابل کواکس است.

اثر خم شدن کابل در مورد فیبر نوری منفی است. در مقابل، کابل کواکسیال تحت تأثیر خمش قرار نمی گیرد.

فیبر نوری پهنای باند و سرعت داده بالایی را فراهم می کند. برعکس، پهنای باند و نرخ داده ارائه شده توسط کابل کواکسی نسبتاً زیاد اما کمتر از کابل نوری است.

کابل کواکسیال را می توان به راحتی نصب کرد در حالی که نصب کابل نوری نیاز به تلاش و مراقبت بیشتری دارد.

فیبر نوری سبک است و قطر کمی دارد. برعکس، کابل کواکسیال سنگین تر است و قطر زیادی دارد.

 

مزایا و معایب فیبر نوری

مزایای

 

مقاومت در برابر نویز - از آنجایی که کابل فیبر نوری از نور به جای برق استفاده می کند، نویز مشکلی نیست. نور خارجی احتمالاً می تواند تداخل ایجاد کند، اما قبلاً توسط ژاکت بیرونی از کانال مسدود شده است.

تضعیف کمتر - فاصله انتقال به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از هر رسانه هدایت شونده دیگری است. در کابل فیبر نوری، سیگنال می تواند مایل ها بدون نیاز به بازسازی اجرا شود.

پهنای باند بالاتر - کابل فیبر نوری می تواند پهنای باند بالاتری را حمل کند.

سرعت - سرعت انتقال بالاتری را فراهم می کند.

معایب

 

هزینه - فیبر نوری گران است زیرا نیاز به تولید دقیق دارد و منبع نور لیزر هزینه زیادی دارد.

نصب و نگهداری - یک هسته ناهموار یا ترک خورده فیبر نوری می تواند نور را پخش کند و سیگنال را متوقف کند. تمام اتصالات باید کاملاً صیقلی، تراز و محکم شوند. از ابزارهای غیر پیچیده برای برش و چین دادن استفاده می کند که نصب و نگهداری آن را دشوارتر می کند.

شکنندگی - الیاف شیشه ظریف تر از سیم است و به راحتی شکسته می شود.

 

مزایا و معایب کابل کواکسیال

مزایای

 

ویژگی های فرکانس - کابل کواکسیال در مقایسه با کابل جفت تابیده دارای ویژگی فرکانس بهتری است.

حساسیت به تداخل و تداخل - به دلیل ساختار متحدالمرکز کابل، کمتر مستعد تداخل و تداخل است.

سیگنالینگ - کابل کواکس از سیگنال دهی آنالوگ و دیجیتال پشتیبانی می کند.

هزینه - ارزان تر از فیبر نوری است.

معایب

 

مسافت طی شده توسط سیگنال - هنگامی که دستگاه های ارتباطی در فاصله طولانی تری قرار می گیرند، برای هر کیلومتر یک تکرار کننده لازم است.

 

نتیجه گیری

فیبر نوری از نظر سرعت انتقال داده، مقاومت در برابر نویز و تداخل، ابعاد، پهنای باند، تلفات و غیره نسبت به کابل کواکسیال کارآمدتر است. در کابل

 

منبع: https://techdifferences.com/difference-between-optical-fibre-and-coaxial-cable.html